Category Archives: Online Magazine
संस्कृतं नमाम्यहम् – संस्कृतदिनगीतम्।
।।संस्कृतं नमाम्यहम् ॥
संस्कृतं पठाम्यहं संस्कृतं वदाम्य हम् ।
संस्कृतप्रचारणे तत्परो भवाम्यहम् ॥
सर्वलोकविश्रुतं संस्कृतं भजाम्य हम् ।
सज्जनैश्च सेवितं संस्कृतं नमाम्यहम् ॥
काव्यपुष्टकोमलं शास्त्रतत्व सेवितम्
पावनेषु पावनं संस्कृतं भजाम्यहम् ॥
सर्वलोकविश्रुतं संस्कृतं प्रपाठय
सर्वमङ्गलाय मे संस्कृतं समर्थकम् ॥
प्राणवायुसम्मितं संस्कृताय सेव नम् ।
सर्वलोकरक्षणं संस्कृतव्रतं महत् ।
संस्कृताय सेवनं सत्वगुणवर्धकम्
नित्यसौख्यहेतुकं जीवनाय साधकम् ॥
सर्वपुण्यसागरं सर्वकर्मबोधकम्
सर्वथा हितं परं तं भजे सनातनम् ॥
संस्कृते रतिर्मम भक्ति२स्त्य चञ्चला
सिद्धिरस्तु मे सदा भारति ! गुणात्मिके !
संस्कृतेन भाषणे संस्कृतस्य रक्षणे
संस्कृताय चार्पणे सेवको भवाम्यहम् ॥
संस्कृतं प्रसारय संस्कृतं प्रसाधय
संस्कृतस्य संस्कृतिं सर्वदा नुशीलय ॥
विजयन् वि. पट्टाम्बि।
कविता – विजयन् वि पट्टाम्पि
भारतं महीयते…….
भारतं महीयते सत्यधर्म संभृतम्
त्यागशीलमाश्रितं सर्वलोकरक्षकम् । ।
सर्वशास्त्रवर्धकं सर्वसौख्यदायकम् ।
सर्वधर्मपोषकं सर्वदुःखहारकम् ।
शान्तिगीतिपाठकं सर्वदोषनाश कम्
सत्वशुद्धिवर्धकं सर्वलोक वन्दितम् ॥
याज्ञवल्क्यसम्मितैःराष्ट्रधर्म पालकै :
नीतिशास्त्रबोधनं जीवनाय स्वीकृतम् । ।
भारताख्यकाव्यदीपशोभितं मही तलम् ।
योगशास्त्रदत्तसौख्यसभृतं हि भारतम् ॥
भ्रातृभावसूचकम् वीरकर्मदर्श कम् ।
भावये च भारतं पावनं सनातनम् ॥
सत्यदीपमाश्रितं सज्जनैश्च पूरित म् ।
तं नमामि मामकं जन्गभूमि भारतम् ॥
പ്രവേശനോത്സവഗാനം – വിജയൻ വി. പട്ടാമ്പി
പുതുവർഷ ഗീതം
നാനാവർണത്തുമ്പികളേ!
നാടിന്നരുമകളേ!
ഉണരൂ വേഗം! ചിറകു വിടർത്താം
പറന്നുയർന്നീടാം !!
ഒന്നിച്ചീടാം !
ഒത്തുകളിക്കാം
ഒത്തു പഠിച്ചീടാം !!
അറിവിൻ മുത്തുകൾ
വാരിയെടുക്കാം ! മാലയൊരുക്കീടാം !!
നല്ലൊരു നാളിങ്ങണയും വേഗം
നന്മകൾ പൂത്തുലയും !!
കൂട്ടരുമായ് ചെറു യാത്രകൾ പോകാ- മാർത്തു രസിച്ചീടാം !!
വിരലിൻ തുമ്പാൽ വിജ്ഞാനക്കതിർ
കൊയ്തുമെതിച്ചീടാം !
വിജയം നേടാം വിശ്വമിതാകെ
കണ്ടു പഠിച്ചീടാം !!
പഠനത്തിൻ പുതു വർഷം . നമ്മേ
മാടി വിളിക്കുന്നു !
ഗുരുവിൻ തേൻമൊഴി മുത്തുകൾ കാതിൽ
സ്നേഹമുണർത്തുന്നു !!
അറിവിൻ കോട്ടകളോ രോന്നായ് നാം
പട്ടുത്തുയർത്തിടാം !!
നിറവായ് നാടിനു നന്മകൾ നേടാൻ വിയർപ്പൊഴുക്കീടാം !!
( വിജയൻ വി പട്ടാമ്പി )
വാസുദേവാഷ്ടകം – വിജയൻ വി. പട്ടാമ്പി
മഹാഋഷി സമൻ ശ്രേഷ്ഠൻ
വാസുദേവാഖ്യസദ്ഗുരു.
ശാസ്ത്രതത്ത്വാർത്ഥ സമ്പന്നൻ ഗുരുക്കൾക്കു ഗുരുവായവൻ !
അനന്തപുരിയിലെ ചാരു –
ശ്രീകണ്ഠേശ്വര മന്ദിരം
അതിന്നരികിലാണല്ലോ
ഗുരുവിൻ പുണ്യ ഗേഹവും!
ആരാലും വന്ദിതൻ ധന്യ –
നാരെയും ശിഷ്യനാക്കുവോൻ !
ബൃഹസ്പതി സമൻ പാർത്താൽ
കാരുണ്യക്കടലായവൻ !
സരസം കാവ്യഭാഗങ്ങൾ
ചേർത്തു ചാലിച്ചെടുത്തൊരാ
സൂത്രാർഥമിന്ദ്രജാലം പോൽ
നർത്തനം ചെയ്തു ജിഹ്വയിൽ !
വാക്കതിൽ വന്നുദിച്ചീടു
മർത്ഥത്തോടൊപ്പ മേതിലും !
വിനയം സ്നേഹ സൗശീല്യ-
സമഭാവത്വ നന്മകൾ !
തോറ്റിടാം ചെറു കാറ്റേൽക്കേ
തിരതല്ലുന്ന സാഗരം!
ചിത്തത്തോടെതിരേറ്റീടിൽ
സാക്ഷ്യം പലരുണ്ടു കേൾ !
മഹാനിദ്രയണഞ്ഞിപ്പോൾ
ശിഷ്യർന്മാരനാധരായ് !
കാലത്തിൻ ഗതിയാണല്ലോ
തടയാനെളുതല്ല കേൾ !
പരമാത്മപദം പൂകും
പരമാനന്ദ ജീവനെ
സാദരം സഭയം നിത്യം
മനതാരിലിരുത്തി ഞാൻ !
(വാസുദേവൻ പോറ്റി സാറിന്നായി നീറുന്ന ഹൃദയത്തോടെ )
कविता – विजयन् वि पट्टाम्पि।
भारतं महनीयम्
— – – – – – – – ———-
भारतं जनायत्तं महनीयं महीतलं
महता प्रयासेन देशिकैः समुद्धृतम् । । ।
शतञ्च तत: पुनस्त्रिंशत्कोटिमिताः
जनाश्च निवसन्ति विभिन्नधर्माश्रयाः । ।
गङ्गया यमुनया पुण्यनिलया कावेर्या च
सन्ततं कलगीतैराशंसा: समार्चिताः ॥
हिमवान्महीधरो भारतसंरक्षक –
श्चोन्नतशिरा भूत्वा उत्तरे विराजते ॥
बलवान् शत्रून् सर्वानुत्तरान् महावीर्यान्
वारणं कृत्वा नित्यं भारतमसेवत ॥
धावयन्त्यो नित्यं पादारविन्दौ भक्त्या
सिन्धुवीचयो हन्त ! देशो∫यं पर्यलालयन् ॥
सागरतीरेष्वेव भारतदेशस्यास्य
वाणिज्यं वृद्धिमाप सुस्थिरं निराश्रयम् ॥
सज्जनो महात्मानः बहवो कृतयत्नाः
जीवनं धन्यं कृत्वा राजन्ते सुरलोके ॥
शङ्करो महागुरुरद्वैतमन्त्रान् कृत्वा
किङ्करानकरोत् स लोकान् धर्माश्रयान् ॥
सत्यमेवात्र नित्यं विजयतेतरामिति
उत्तममुच्चैस्तरं धोषयद्राष्ट्रं चैतत् ॥
ऋषयो बहवश्चासन् धर्मस्य संरक्षकाः
शौनक व्यास शुक गौतम पराशराः ॥
संस्कृतं दिव्यामृतं सज्जनै : संसेवितं
तद्भाषाप्रथितं तद्भारतमहापुण्यम् । .
दीपयन्महीतलं काव्यैश्च शास्त्रादिभिः
शोभते सुभाषितैराचन्द्रतारं देशे ।
भारतमितिहासं महत्तमं पाराशर्यं
सपादलक्षात्मकश्लोकैरलङ्कृतम् ॥
उपदेशसहस्रैस्तदनुदिनं राष्ट्रस्यास्य
जीवनमार्गेष्वद्य बहुभ्यो दीपायते ॥
सुखिनो भवन्तु जनाः देशे∫स्मिन्नहर्निशं
आमयान् विना सर्वे मोदन्तामनारतम् ॥
विजयन् वि पट्टाम्पि
वर्षमेकं तथागतम् – विजयन् वि. पट्टाम्बि।
वर्षमेकं तथागतम्।
— — — — – – – – – –
पूर्वेष्वुदयते पश्चा –
दस्तमेति च पश्चिमे ।
दिनरात्रं समे कृत्वा
भाति कालविधायकः ॥ ।
कोरोणाणु संसर्गा –
दाविश्वं दुःखितं बहु ।
जीवितं क्लेशपूर्णं हा
वर्षमेंकं वृथा गतम् ॥ 2
अलब्ध्वा मित्र संसर्ग –
मलब्ध्वा हितभाषणम् ।
तपस्वीव गृहे तिष्ठ –
द्वषमेकं वृथा गत म् ।। 3
मुखानि मुद्रितान्यासन्
स्निग्धानि हसितान्यपि ।
मृतिभयादिव स्तब्धाः
लोकाश्च कम्पिताः भशम् ॥ 4
सुखदं सुन्द२ञ्चापि
लोके किच्चिन्न दृश्यते ।
उत्सवाद्यैर्विहीनं हा !
वर्षमेकं वृथा गतम् ॥ 5
एकविंशति वर्षो / यं
द्वारमागत्य संस्थितः ।
स्वीकुर्मस्तथापि तं
नवं वर्षं समागतम् ॥ 6
विजयन् वि पट्टाम्बि